آشنایی با نرم افزار Endorphin بدل‌های مجازی در سینما

بدل‌های مجازی در سینما - با نگاهی به جلوه‌های ویژه فیلم Troy

اشاره :

وقتی صحنه‌های نبرد بین یونانیان و سربازان تروآ را در فیلم ‌Troy مشاهده می‌کنیم، حتی به ذهنمان هم خطور نمی‌کند که بخش بزرگی از این سپاهیان جنگاور، چیزی جز بدل‌های مجازی نیستند که پا به ‌پای سیاهی‌ لشکرهای واقعی فیلم مشغول نبرد هستند. ظاهراً کم‌کم باید آماده شویم تا شاهد جولان هر چه بیشتر این هنرپیشه‌های تازه وارد بر پرده نقره‌ای باشیم. شاید زمانی که استفاده از فناوری در سه‌گانه ارباب‌حلقه‌ها برای تولید سپاهیان بی‌شمار انسان‌ها و اورک‌ها، جایزه اسکار را برای طراحان این موجودات به ارمغان آورد، جای پای این سیاهی لشکرها در عرصه سینما محکم‌تر از قبل شد. به‌طوری‌که بعد از آن و همین‌طور بعد از Troy، شاهد نبرد سپاهان دیجیتالی در سایر فیلم‌های سینمایی نیز بودیم. در این مقاله به‌طور مختصر به نحوه استفاده از سیاهی لشکرهای مجازی در ساخت فیلم می پردازیم. پس از معرفی یکی از جدیدترین فناوری‌های ساخت بدل مجازی (virtual stuntmen) تحت‌عنوان ‌‌ACT، به فیلم‌ ‌Troy به‌عنوان مثالی از به‌کارگیری سیاهی لشکرهای مجازی در یک فیلم خواهیم پرداخت. لازم به‌ذکر است که در این مقاله جلوه‌های ویژه فیلم ‌Troy به‌طور کامل بررسی نخواهد شد و فقط به بخشی از آن که مربوط به استفاده از سیاهی‌لشکرهای مجازی است پرداخته می‌شود.

اولین هنرمند نقاش

اولین هنرمند نقاش شناخته شده ایرانی 

هنر عصر رنسانس

یکی از نکات مهم در تاریخ هنر این است که همواره در طول تاریخ، تقابلی میان سبک کلاسیک و مدرسی با سبک‌های مخالف کلاسیک به چشم می‌خورد و پیوسته عصیان و مخالفت در برابر سنت‌های کلاسیک و تعلیمی وجود داشته است. 

هر گاه ابداع، خلاقیت، نوآوری و رها شدن از سنت‌های تعلیمی و کلاسیک به اوج خود می‌رسید، دوباره بازگشت به سوی سنت‌های کلاسیک تکرار می‌شد و عده‌ای از هنرمندان جنبش‌ هنری را به سوی مولفه‌های تعلیمی و مدرسی معطوف می‌نمودند. همان طور که هر از گاهی، عصیان در برابر سبک تعلیمی و کلاسیک شکل می‌گرفت و پاره‌ای از سبک‌های هنری در مخالفت با چارچوب‌های کلاسیک به وجود می‌آمد. 

از این رو، پس از رنسانس که بازگشت به عناصر و ویژگی‌های کلاسیک هنر رخ داد، بار دیگر در قرن شانزدهم، سبک‌هایی همچون منریسم، باروک و روکوکو از اصول کلاسیک عدول کردند و یا دوباره پس از جریانات هنری قرن شانزدهم و هفدهم، بار دیگر عده‌ای از هنرمندان طبل نو‌کلاسیک را کوبیدند و رمانتیسم و رئالیسم دگر باره از جنبش نو‌کلاسیک فراروی نمودند و به سوی در خدمت گرفتن عناصری جدید در هنر گام برداشتند. 

از دیدگاه هنرمندان رنسانس، هنر روم و یونان رشد یافته و ایده‌آل تلقی می‌گشت و با توجه به سبک‌های پیش از رنسانس همچون گوتیک، بازگشت به سوی هنر یونان و روم، در واقع بازگشت به سبک کلاسیک و مدرسه‌ای بود و به منزله نوعی رشد‌یافتگی و نوزایی تلقی می‌شد. 

در واقع، چه در عرصه هنر و چه در عرصه فلسفه، یونان و روم به منزله آرمان و ایده‌آل قلمداد می‌شد و هنرمندان و فیلسوفان اولیه، هرچند به تدریج به سوی ابداع و خلاقیت پیش رفتند و از سنت‌های یونانی و رومی فاصله گرفتند، اما در آغاز جنبش رنسانس، خود را وفادار به سنت کلاسیک یونان و روم نشان می‌دادند؛ همان طور که در قرن هجدهم نیز وقتی که سبک باروک مطرح شد، هنرمندان نو‌کلاسیک در مخالفت با سبک باروک، بار دیگر به سوی مولفه‌های کلاسیک گرایش پیدا نمودند. 

همانطور که بیان شد، در بسیاری از دوره‌های تاریخ هنر، هر از گاهی، آن گاه که از اصول کلاسیک و مدرسی عدول می‌شد، عده‌ای از هنرمندان در برابر جریانات انحرافی و یا التقاطی برخاسته و سبک کلاسیک را مطرح می‌نمودند. 

هنرمندان دوره رنسانس در عرصه نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری، به دو دوره رنسانس آغازین یا اولیه و رنسانس پیشرفته یا مترقی تقسیم می‌شوند. دوره آغازین رنسانس به ابتدای قرن چهاردهم تا دهه دوم قرن پانزده تعلق دارد (‌١٤٢٠ – ‌١٣٠٠) و دوره دوم رنسانس متعلق به قرن چهاردهم تا پایان این قرن یعنی در سال‌های ‌١٥٠٠ – ‌١٤٢٠ می‌باشد. 

هنر دیجیتال

هنر دیجیتال، هنری است که در کامپیوتر و با ابزار دیجیتال خلق میشود. هنر دیجیتال میتواند به طور کامل در کامپیوتر ساخته شده باشد که نمونه بارز آن فراکتال ها هستند، یا اینکه مواد اولیه آن از منابع دیگری مانند عکسها و تصاویر اسکن شده و یا توسط ماوس یا لوح گرافیکی (graphics tablet) با نرم افزارهای vector graphics اجرا شده باشند. 

یک تصویر کامپیوتری اثر ژیل تران (Gilles Tran) که با استفاده از POV-Ray ۳.۶ اجرا شده است. لیوانها، پارچ و زیر سیگاری با نرم افزار Rhino شکل داده شده و تاسها با برنامه Cinema ۴D اجرا شده اند. 

هرچند این عنوان از نظر فنی میتواند به آثاری که با ابزارها یا روشهای دیگر اجرا شده و صرفا در کامپیوتر اسکن شده اند اطلاق شود، اما اصطلاح هنر دیجیتال معمولا برای آثاری که به شیوه ای نه چندان پیش پا افتاده رایانه ای - برنامه های کامپیوتری، ریز کنترل کننده ها یا هر سیستم الکترونیکی که بتواند اطلاعات ورودی را به خروجی تبدیل کند - تصحیح و تکمیل شده اند، به کار میرود. 

متون دیجیتال شده یا فایلهای صوتی و تصویری خام به خودی خود معمولا در دسته هنر دیجیتال قرار نمیگیرند اما میتوانند بخشی از یک پروژه بزرگتر باشند. 

در دسترس بودن و محبوبیت نرم افزارهای دستکاری و تغییر عکس موجب شکل گیری و توسعه مجموعه عظیمی از تصاویر به شدت تغییر یافته شد که بسیاری از آنان شباهتی اندک با تصویر اولیه داشته و یا اصلا شباهتی با آن ندارند.

زنی از سنگ (بخشی از اثر) توسط اندرو وست (Andrew West) با برنامه Photoshop اجرا شده است.این تصویر نمونه خوبی از نقاشی دیجیتالی است. 

این استادکاران میتوانند با استفاده از ابزارهای الکترونیکی چون قلم موها، فیلترها و ذره بین تصاویری به وجود بیاورند که با ابزارهای مرسوم عکاسی قابل اجرا نخواهد بود. به علاوه، هنرمندان دیجیتال میتوانند تمام روشهای فوق را با مهارت بر روی تصاویر اسکن شده نقاشی، کلاژ، لیتوگرافی و طراحی نیز اجرا نمایند. این هنرمندان برای خلق آثار خود از منابع متعدد دیگری نیز استفاده میکنند. ش